Dag 95. 21-7. Palas-de-Rei - O-Pino 42 km.
Wegens het slechte Wifi netwerk is het niet mogelijk om de reacties te bekijken. Vanmorgen zag ik wel dat ik een foto had toegevoegd die er zeker niet in hoorde, die van Sint Nicolaas. Even ter verduidelijking, Tom en Inge zijn goed bevriend met ons en hun twee oudste kinderen Pim en Sam hebben mij al voor mijn Camino regelmatig gevraagd dat ik Sinterklaas in Spanje moet opzoeken voor hun, daarna ook regelmatig aan hun ouders gevraagd of ik hem al gezien heb. Ik heb hem gisteren ontmoet, medegedeeld dat ze heel lief zijn geweest op school, foto naar Tom en Inge gestuurd en de kinderen hebben nog eens bevestigd dat ze inderdaad zeer goed hun best op school hebben gedaan. Ik hou wel van een grapje maar het toevoegen van deze foto was niet de bedoeling.
Gisteravond was het nog zeer gezellig in het dorpscentrum van Palas-de-Rei. Er werdt volop Gallische volksmuziek gespeeld (vermoed dat het tevens afstamt van het Keltische) en het is mooi om te zien dat zelfs de jonge generatie dit nog in leven houdt. (filmpje wordt toegevoegd zodra er een sterk Wifi netwerk is). Na een paar flessen wijn van €6.00 per stuk in de kroeg waren we om 12 uur toch weer in de alberge. Ik had geen idee hoe laat de deur sluit en of de deur wel op slot gaat. Vaak is dit om 22.30 uur en als hij dicht is kom je er ook niet meer in. Ik naar een slaapzaal met vier stapelbedden, Sabrina en Vasco naar een twee persoons kamer. Vanmorgen heb ik toch maar besloten om in mijn eentje te vertrekken en het prille Caminostelletje ongestoord hun gang te laten gaan. Ik zie ze maandagmiddag in Santiago weer waar we een appartement delen. Eenmaal op de route heb ik een plan van lang geleden uitgevoerd, foto’s nemen van Caminogangers. Russen, Brazilianen, Argentijnen, Italianen, Hongaren, Duitsers, Nederlanders, Amerikanen, Canadezen, Fransen, Koreanen, Japanners, Australiërs, Letten, Hongaren, Deenen, Engelsen, grote groepen kinderen onder begeleiding, jongere groepen en opvallend veel dikkere mensen waar ik bewondering voor heb dat ze dit toch maar even doen. Maar vooral heel veel Spanjaarden. Vanaf Sarria Doen de Spanjaarden in grote getale mee, ruim 100 km voor Santiago en dat is voldoende om als Pelgrim te boek te staan. Deze 100 km Spanjaarden hebben vaak speciale kenmerken die afwijken van het algemene beeld. Ze slapen meest in duurdere accommodaties voor die paar nachten, laten vaak hun rugzak naar het volgende overnachtingsadres brengen en hebben hierdoor geen of een klein rugzakje bij zich, vaak zijn ze opgemaakt en dragen meer sieraden, lopen in leggings (gelukkig nog geen witte gezien) en hebben vandaag en morgen last van hun voeten. Ze maken er wel een gezellige boel van, kakelen als kippen door elkaar heen en houden de boel behoorlijk op. Ik vind het allemaal prima, ieder zijn Camino op zijn eigen manier, zolang er maar respect is voor eenieder. Soms is er een alternatief op de officiële route, ik neem die regelmatig en wordt dan herinnerd aan mijn eerste 7 weken tot in de buurt van Le-Puy-en-Velay. Er zijn daar geen alberges, geen restaurantjes, geen Caminowinkeltjes en bovenal geen Caminoganger, er maakt geen kip gebruik van deze alternatieve routes waar ik dan weer mijn mooiste plaatje van vandaag kan scoren (oude koeienstal met een stuk of vijf ligplaatsen, doet mij denken aan mijn opa en oma der stal van weleer). Uiteindelijk heb ik mijn dag met een een aantal kilometers verlengd zodat ik morgen later op de dag op mijn gemak Santiago kan halen. Ik ken mezelf te goed, als ik dit niet had gedaan zou ik maandag nog een kilometer of 10 lopen, vroeg Santiago aan het bekijken zijn en mijzelf geen dag zonder route gunnen omdat ik het meeste wat ik wil zien dan toch al gezien heb. Nee, dan maar zo, later in de middag aankomen en maandag een dag geen route.
Ig wins dig nog n paar sjoëne letste kilomaeters.
Dikke💋Polleke
Ps Goan gauw mien witte legging wegdoon...😂
Bijna in Santiago, we zijn wel benieuwd wat je uiteindelijke einddoel gaat zijn. Ongelofelijk dat je binnen 100 dagen Santiago bereikt hebt en als we de foto’s van jou zie hebben de kilometers jou alleen maar goed gedaan. We wensen je veel plezier op de laatste kilometers naar Santiago en blijven de verhalen volgen. Succes en tot gauw..!
Tessa, Tijs, Sean en Dean..
Op nao Santiago.
Groetjes oeht Durp!
Prachtige verhalen van je wandelroute naar Santiago zal ik straks gaan missen.
Geniet van je laatste kilometers en wellicht ga je naar Finistere?
Zal het wel lezen t.z.t.
Bedankt voor je verhalen, foto's en video's.
Blijvende herinnering.
Nog veel plezier op je verdere tocht.
Mag je trots op zijn!
Tot gauw
bedankt veur als die mooije verhale, foto's en filmkes....
Geniet van dien letste kilometers samen met Sas, tot gauw..
dig kens nog altied schriever weare.
Groeten uit Egchel
Groetjes Peter en Miek Tillemans.
Santiago bereikt. Jouw kennende zal je Finistère en Muxia er wel aan vast plakken.
Maar eerst chapeau voor je fantastische, indrukwekkende, emotionele en met veel humor geschreven verhalen. Daarbij zeker niet de foto's cq filmpjes vergeten. Wat hebben wij hiervan genoten. Heel veel respect voor je Camino en het daaraan gekoppelde goede doel. Wij hebben hieraan graag bijgedragen.
Nogmaals bedankt. Ger en Thea.
Groetjes tante Nel en Heidi😘
22-07-2018 Santiago bereikt...het maakt best wel emotioneel.
Van Harte gefeliciteerd...Wat ben je een Kanjer...
Mocht je er ooit een boekwerk van maken dan ben ik zeker een van die genen die het zouden kopen...
Wat heb ik genoten van je verhalen je foto,s en natuurlijk je filmpjes...
Groetjes uit Meijel...