Dag 74. 30-6. Roncesvalles - Pamplona 45 km.

http://www.relive.cc/view/1671842604

Het is zaterdag en Pamplona ligt binnen bereik. Zo goed als elke pelgrim die de Pyreneeën oversteeks slaapt in één grote alberge. Er sliepen 180 á 200 personen in deze mega alberge (€10 voor een overnachting, kwaliteit en super georganiseerd). Als je vroeg begint zoals vanmorgen ben je de massa voor die vandaag dus allemaal vanaf één plek vertrekken. Je hoef dan niet in de rij te lopen bij de vele smalle paadjes, je bent de drukte voor en kunt lekker je eigen tempo lopen. Via de officiële route zijn het bijna twee volledige etappes tot Pamplona, moet net te doen zijn. Vroeg op en voor de schemering op de Camino. Over de weg lopen lukt zonder lampje maar al snel gaat de route over bospaadjes en met die ongelijke ondergrond en dicht struikgewas heb je het lampje toch echt nodig. Na een half uur wordt ik ingehaald door een andere Pamplonaganger en ik zal hem nog vaak tegenkomen vandaag. De ene keer zie ik hem bij een terrasje of restaurantje en de andere keer ben ik degene die er zit. Om 10 uur heb ik er al zo’n 20 km opzitten met dragelijke temperaturen, daarna raakt het gelukkig licht bewolkt wat het wandelen aangenaam maakt. Na 2 uur vanmiddag laat de stekende zon zich van zijn beste kant zien en met een graad of 33 ben ik dan ook blij dat Pamplona nog maar een klein stukje is. Heb me van mijn sociale kant laten zien vandaag. Een poosje samen gelopen met een Fransman, Amerikaan, Koreaan, Tsjech en een Engelsman, de meeste van hun doen dit wel in twee etappes. Gisteren een Italiaan en enkele Ieren. Met andere woorden, op de Camino Frances (vanaf SJPdP) is het niet voornamelijk Frans dat gesproken wordt maar zo goed als elke taal. 

Het is een goede keuze om Pamplona als overnachtingsplaats te kiezen op deze zaterdag. De oude binnenstad is omringd door een stadsmuur en binnen die muur is het feest. Een en al oudheid, barretjes, terrasjes, tapasrestaurantjes en vol met luidruchtige Spanjaarden aangevuld met wat pelgrims en toeristen. Ik heb zojuist al van deze gezelligheid mogen genieten en steeds als de goed geïsoleerde alberge deur van de kamer waar ik nu mijn blog maak opengaat hoor ik de gezelligheid van Pampona. Het kabaal roept mij, waar blijf je. Ik moet naar buiten, de straat op en morgen zal ik de zonsopgang zeker niet meemaken. Proost.