Dag 62. 18-6. Labastide-Marnhac - Lauzerte 37 km.

https://www.relive.cc/view/1646896524

Gisteren wilde ik alleen lopen, had even geen zin in andere mensen om me heen gezien het slechte nieuws dat ik ontvangen had. Als ik mede pelgrims ontmoete begroete ik hem of haar vriendelijk, oppervlakkig gesprekje en pakte mijn eigen tempo weer op. Toch heb ik nog even met Eileen Hannon uit Ierland samen gelopen. Eileen is dit jaar in Le Puy-en-Velay begonnen en wil via Del Norte en de Primitivo richting Santiago lopen. Vorig jaar heeft ze de Francés, de bekendste van elle Camino’s gelopen. Del Norte is de kustroute aan de golf van Biskaje en de Francés loopt daar zo’n 100 tot 150 km zuidelijker van. Zij vond het geweldig maar had de Francés liever in het voor of najaar gelopen, het was te warm midden in de zomer. 

In de vroege avond arriveer ik bij de Gite in Labastide-Marnhac, daar staan Margeret en Philip mij al op te wachten. Het zijn twee Australiërs die elkaar nog niet zolang kennen. Margetet heeft de Francés al eens gelopen en is net als Eileen dit jaar in Le Puy-en-Velay begonnen, Philip wilde ook de Camino leren kennen en is haar komen opzoeken. Nu lopen ze samen totdat Philip begin juli naar Londen vertrekt. We eten gezamenlijk in het restaurant dat tevens sportkantiene, supermarkt, café en de sociale activiteiten ontmoetingsplek van het dorp is en wellicht nog meer. Speciaal voor ons houden ze de zaak open, we krijgen een heerlijk diner voorgeschoteld met een enorme kaasplank als afsluiter. De tweede fles wijn is half op en we besluiten bij het luiten van de accommodatie om de fles in de gite leeg te drinken. Vanmorgen geniet ik op dezelfde locatie met dezelfde mensen een typisch Frans ontbijtje, hier moet je je dan ook niets bij voorstellen om geen te hoge verwachtingen te hebben. Ik neem wat proviand mee uit het winkeltje om niet zonder eten te komen zitten in dit ongelofelijk dun bevolkt gebied. Het landschap maakt een enorme verandering, het was een en al bos en nu zie je graanvelden, zonnebloemen, af en toe een weiland en een enkel meloenveld. Als ik van een zelf ingeschonken kopje koffie geniet op een onbemand terrasje dat speciaal voor pelgrims is ingericht komt er een pelgrim aangewandeld. Het is Vincent uit Montreal te Quebec, het Franstalige deel van Canada. Vincent is natuurlijk ook in Le Puy-en Velay begonnen en samen lopen we naar Lauzerte waar het nog enige moeite kost voordat we een slaapplaats geregeld krijgen. Vincent zet zijn tentje op in de tuin van de gite en ik slaap vannacht in de gite. Vincent maakt voor ons beide macaroni in de gite en ik doe de afwas. Zo gaat dat op de Camino.