Dag 61. 17-6. Vaylats - Labastide-Marnhac 37 km.

https://www.relive.cc/view/1644884789

Om 6 uur ben ik wakker, check mijn mail en WhatsApp. Zie dat mijn broer Pieter en bedrijfsleider Jarno hetzelfde bericht: ben je nog wakker, op ongeveer hetzelfde moment hebben verzonden. Ze geven beide geen uitleg en wachten tot ik bel of op een goed moment in de ochtend. Ik weet genoeg, dat beloofd niet veel goeds, er is iets ergs met een personeelslid. Natuurlijk draaien er dan allerlei scenario’s door je hoofd en besluit om nog even te wachten voordat ik bel. Ik ben al aan mijn Camino begonnen als Pieter mij om 8 uur belt. Hij verteld het vreselijke nieuws dat Henry gisteren is overleden ten gevolgen van een val van twee meter hoog tijdens het kersen plukken in zijn eigen tuin. Ik schrik me rot van dit bericht, dit scenario kwam niet bij me voor. Ik moet meteen denken aan zijn nabestaanden, wat een ellende om zo op 62 jarige leeftijd uit het leven te worden gerukt. Henry werkt al vanaf 1993 bij ons en is een zeer gewaardeerde werknemer, tevens kind aan huis bij mijn ouders en de gehele familie. Ook henry’s familie zijn goede bekende, veel ervan hebben op ons bedrijf gewerkt en sommigen doen dit nog steeds. Op bruiloften en begrafenissen van de familie wordt ik altijd uitgenodigd en voel me heel betrokken bij de gehele familie van Henry, zijn vrouw, zonen, broer en zus. De gehele dag blijft zijn dood door mijn hoofd draaien, hoe is dit toch mogelijk en wat moet zijn familie toch niet allemaal doorstaan. Later vandaag verneem ik dat Henry meteen naar het ziekenhuis is gebracht voor een onderzoek en dat hij daarna naar huis mocht. s´Avonds was zijn broer bij hem op bezoek, Henry stond op vanuit zijn bed en is ter plekke ingestort en overleden, vreselijk. Vanavond heb ik een van de zes steentjes die ik van mijn bekende heb gekregen in het kerkje van Labastide-Marnhac achtergelaten, tevens vier kaarsjes op het altaar voor Henry en zijn nabestaande laten branden. Rust zacht Henry.