Dag 25. 12-5. Contrexéville - Bourbonne-Les-Bains 42 km.

https://www.relive.cc/view/1567284539 

https://www.relive.cc/view/1567764731 

Bij het vertrek vanmorgen krijg ik van de receptiemedewerkster nog een banaan en een fles bronwater van natuurlijk het merk Contrex toegeschoven. Hier zecht ze, dit heb je vandaag wel nodig. Zij kan niet weten dat ik al drie bananen in het kopstuk van mijn rugzak heb zitten. Mijn camelbag, een aparte waterzak in de rugzak is voor de helft evuld, tevens bevestig ik nu nog een tweede fles van één liter aan de voorkant van mijn lichaam. De camelbag heeft een inhoud van drie liter, dit is straks nodig als je onderweg geen bijvul mogelijkheden hebt. Nu doe ik hem maar voor een klein gedeelte vol zodat mijn rugzak gemakkelijker ingepakt kan worden en niet te zwaar is. Eenmaal Contrexéville uitgelopen valt het niet mee om de juiste weg te pakken te krijgen, de markering is niet altijd even duidelijk, moet dus meer vanuit het boekje navigeren en dan is het weer belangrijk hoe het omschreven staat. Ik loop hierdoor al een kilometer extra, normaal is dat geen ramp, dan wil je via een andere weg weer op het goede spoor komen maar hier was dat niet mogelijk. In het eerste spookdorpje moet ik de oude Romeinse weg op. Deze onverharde weg wordt ook door de boer gebruikt om de melkkoeien van de ene naar de ander wei te laten lopen. In Nederland blokkeer je de weg dan voor heel even, volgens mij is hier de weg maar heel even niet geblokkeerd, groot gelijk als er toch geen verkeer voorbij komt. De oude Romeinse weg is recht en het landschap is voor het eerst vrij eentonig, meest grasland. Volgens de originele route ga je van deze weg af om vervolgens een paar extra aantrekkelijke kilometers aan de route toe te voegen. Omdat het landschap zo eentonig is en de bossen mij lonkte besluit ik ondanks de lange route toch voor deze optie te gaan. Qua afwisseling een goed besluit. In een zeer beperkt stukje stijgt de route 100 meter, dit is geen probleem. Het afdalen is gevaarlijker in het daarop volgende stuk van de route, veel smalle paadjes met regelmatig omgewaaide bomen. Deze bomen moeten toch al lang liggen gezien de alternatieve route dat nu een nieuw paadje vormt. Uiteindelijk kom ik via zo’n alternatief het bos uit, moet door een graanveld van een ruime kilometer lang, een net kiemend erwtenveld en een blokkade van een hobby boertje die toevallig op het land was om de doorgaande weg te bereiken. Alles overleefd kom ik aan de rand van Bourbonne-Les-Bains, Twee vrouwtjes spreken mij aan en al snel blijkt dat ze ook Duits kunnen spreken. Marianne en Marichanne, ja, die naam bestaat ook, komen uit de Elsas, tien km van de grens en zijn met de Duitse taal opgegroeid. De dames zijn een weekje op vakantie in dit kuuroord. We babbelen nog wat aan en ik arriveer moe maar voldaan bij mijn slaapadres.