Dag 91. 17-7. Ponferrada - Trabadelo 37 km.

Voor de verandering vandaag een late start. Eerst op het caféterrasje tegenover de alberge een bakje koffie gaan drinken, goede Wifi ontvangst en wat mails bijgewerkt. Had het idee om zo’n 25/28 km tot Villafranca del Bierzo te lopen, een kortere route. Eenmaal ter plekke ben ik met Clemence, een hele aardige Duitse gast toch nog twee dorpen verder gelopen en was het uiteindelijk toch weer een vrij normale dag qua afstanden. Clemence wilde graag verder lopen omdat er voor morgen een flinke klim op het programma staat, zo’n klim kun je beter voor de ergste hitte afgerond hebben. Eenmaal in Trabadelo aangekomen waren de eerste alberges volgeboekt, gelukkig zijn er minimaal 5 van deze alberges, de vierde slaan we over en op aanraden van de 3e alberge en komen we bij de 5e, de Municipal (gemeentelijke dorpsherberg) aan. Er is nog ruimte genoeg en de gastvrouw doet uitstekend werk. Het ruikt er heerlijk, ze is naar elke pelgrim zeer behulpzaam en alles met een vriendelijke lach. De Municipal van gisteren was ook geweldig, incidenteel is het ook wel eens een beetje minder maar over het algemeen heb je hier niets te klagen. Grappig om te vermelden, zojuist roept Clemence mij een beetje gestrest vanaf het balkon met de vraag of zijn portemonnee nog op het terras ligt waar ik mijn blog aan het schrijven ben, deze ligt er niet en ik loop de bar/huiskamer binnen en vraag de vrouw  van de alberge of zij hem heeft gezien. Zij is een beetje in paniek kijkt rond maar ziet hem ook niet, gaat vervolgens naar boven en een minuut later is hij gevonden, loos alarm. De vrouw komt weer naar onder en laat mij merken dat het voor haar ook zeer belangrijk is dat er niets verkeerds gebeurt, zij zegt: ik ben de hospitalero, als hier iets negatiefs gebeurt staat het meteen op internet en heb ik een slechte naam, mijn reputatie verslechterd en minder pelgrims die hier boeken. Zo zie je maar, de vrouw speelt geen spelletje, is oprecht aardig en behulpzaam en een vriendelijke lach past daar precies bij. Clemence verteld mij nu hij ook op het terras is dat hij dacht dat hij hem op bed had neergelegd, is gaan douchen en kon hem daarna niet meer vinden. Uiteindelijk had hij hem in de zak met zijn vuile was gedaan.