Dag 90. 16-7. Rabanal-del-Camino - Ponferrada 36 km.
16 juli 2018 - Ponferrada, Spanje
https://www.relive.cc/view/1706535526
Alweer een heerlijke dag vandaag, veel prachtige mensen ontmoet en mooie gesprekken gevoerd, desondanks verreweg het grootste gedeelte alleen gelopen. Tevens een steentje gelegd voor J.C. bij Cruz de Feirro. Gisteren vroeg naar bed gegaan, goed geslapen op de slaapzaal met minstens 25 mensen. Ontwaak om 5.30 uur als verschillende mensen in actie komen, heb de slaap uit en sta zelf ook maar op. Voordeel is dat je dan niet hoeft te wachten bij de wasbak. Voorzichtig pak ik mijn spullen en verlaat de ruimte. Buiten de slaapzaal is een grote ruimte waar ook de schoenen staan, ik ruim daar mijn rugzak netjes in, eet een klein ontbijtje en om 6.30 uur vervolg ik mijn Camino waar ik hem gisteren beëindigd heb. De laatste regel die ik schrijf klopt niet helemaal, je eindigt geen Camino per dag, je begint aan je Camino en die gaat door totdat er een moment komt dat je hem afsluit. Het is een proces van lichaam en geest, je wandeling is maar een deel. Met het lichaam zit het wel goed, ik kan het zelf niet verklaren hoe gemakkelijk ik mijn afstanden afleg. Moest ik er 20 km om een of andere reden op een dag aan toe voegen geeft dat geen enkel probleem. Met mijn geest gaat het ook geweldig, ik ervaar zoveel positiviteit, voel mij geestelijk zo sterk dat ik totaal in balans ben. Mijn lichaam en geest functioneren als een jonge gezonde gast van 26 jaar die op zijn volle kracht van zijn leven presteert. Jaja, ik ken de opmerkingen al, nee ik ga me niet uitsloven als ik terug in NL ben, en nee, rugpijn zal ook altijd mijn probleem blijven bij lichamelijk werk, maar ja, ik voel me oppersterk en daar brengt niets of niemand verandering in. Voor veel mensen zou een Camino op zijn plaats zijn, ga er in je eentje op uit, gun jezelf de tijd en ga ervoor, creëer zelf je ruimte en denk in mogelijkheden, niet in onmogelijkheden. Jij bent de enige die dit voor jezelf kan bepalen en beslissen, geen ander kan dit voor jou doen.
Groet Dolf en Ellen.
La foto del dia 15 de dos arboles en la pared y un banco me gusta, puro arte natural.
los 25 años se lleven en el corazón y están contigo. buen camino
Geweldig wat je weer schrijft. Ik vroeg me al week af hoe het toch mogelijk is dat je zo makkelijk loopt. Nu begrijp ik het. alles is in balans. !! Top. Geniet en blijven genieten. Carpe diem.
Liefs
Geweldige conditie van je, is iets om te koesteren. Vergeet vooral je wandelstokken niet.
Zeer mooie foto's. Prachtige omgeving. In gedachten loop ik met je mee.
Groetjes SDjo
En inderdaad ik zou ook wel zo'n camino willen lopen maar echt niet alleen!! Maar dat weet je al:)
Nog even en je bent al in Santiago, super!!
Net terug van vakantie en je verhalen allemaal ff bij gelezen,nog bij juliie Petra geweest erg gezellig om ze allemaal weer te zien, en nu weer dagelijks genieten van je mooie camino, wat zie je er trouwens goed uit!!
Na wat googlen vermoed ik dat je Finisterre bedoeld.
Finisterre, wat letterlijk het einde van de wereld in het Latijn betekent, was de plaats waar de apostel Jacobus voor het eerst voet aan land zou hebben gezet op het Iberische schiereiland.
Het is de enige pelgrimsroute die in Santiago de Compostella begint en voor veel pelgrims is het dan ook gebruikelijk om, na een korte rustpauze in Santiago de Compostella, de tocht te hervatten om ook deze mythische plek te bezoeken.
Daar aangekomen verbranden ze dan vaak ritueel hun kleren een traditie die ook vandaag de dag nog levendig is... Veel succes Twan!
Wat weer een heerlijk verhaal om te lezen...En top hoe jij in het leven staat.
Iets groots presteren en dan ondertussen van de hele kleine bijzondere dingen genieten.Zelfs ik pik hier nog dingen uit op ,waar ik iets mee kan.
Ook vind ik de reactie,s om te lezen heel erg leuk en haal daar weer wijze dingen uit.
Door ze te vertalen ,kan ik dus alles lezen.
Twan geniet en doe je ding...met die kracht en energie zal dit wel lukken.
Groetjes Irma