Dag 50. 6-6. Le Puy-en-Velay - Monistrol-d'Allier 34 km.

https://www.relive.cc/view/1621048446

Ongelofelijk maar waar, ik ben vanmorgen naar de kathedraal gegaan om een mis bij te wonen, wie had dat ooit gedacht hé. Ga nu niet allerlei denkbeelden krijgen, ik treed niet in het klooster, wordt geen heilige en ook niet bekeerd. In Le Puy-en-Velay starten zoveel mensen hun Camino dat er in de kathedraal elke morgen om zeven uur speciaal voor de pelgrims een mis wordt gehouden. Ik dacht waarom zou ik er niet heen gaan en ben blij dat ik er heen ben gegaan. Het is alles behalve een stijve onpersoonlijke bedoeling zoals ik dat in Nederland ervaar. De kardinaal laat de mensen aan het lachten, de pelgrims geven elkaar de hand, er zijn een aantal nonnen aanwezig waar de ondeugd vanaf straalt (ik zal daar verder niet over schrijven) en na de mis wordt iedereen nog in een halve cirkel staande gehouden om enkele grappige verhalen van de kardinaal aan te horen. De meeste pelgrims gaan daarna een stempel laten zetten in hun credential, voor mij komt dat goed uit, zodoende ben ik voor de grote menigte op mijn Camino. Het eerste gedeelte van de route loop ik samen met Andree Peetersen, een vrouw die ik twee dagen geleden heb leren kennen. Andree is een wereldburger, ze heeft in verschillende werelddelen gewerkt in de hotelbusiness en woont nu in haar geboorteland Frankrijk. Haar kinderen en kleinkinderen wonen in Engeland waar ze het grootste gedeelte van haar jeugd zijn opgegroeid. Als Andree op haar overnachtingsadres is aangekomen besluit ze om nog een uurtje met mij door te lopen om vervolgens weer een ommekeer te maken. Ze had pech, op haar gewenste eindpunt was geen slaapplaats meer vrij en is genoodzaakt om een veel te vroeg einde aan haar eerste etappe te maken. Ik had meer geluk, op het tweede adres was nog één plaats vrij en heb die dan ook dankbaar aangenomen. Bij aankomst ontmoet ik weer oude bekende, de vier zuid-oost Aziatische meisjes waarmee ik twee dagen geleden heb kennis gemaakt slapen op hetzelfde adres. Ze snappen er niets van dat ik gelijk met hun arriveer terwijl hun twee dagen lopen waar ik er één voor nodig heb. Vanavond tijdens het eten toch maar mijn overnachting van morgen geregeld, alles zat vol, uiteindelijk heb ik een adres kunnen krijgen dat veel verder dan gewenst was. Stephan en Nicolas zijn vandaag nog een dag in Le Puy-en-Velay gebleven, mogelijk ontmoet ik hun later nog een keer. Zo werkt dat op de Camino, je gaat je eigen weg, ontmoet mensen trekt met ze op en laat ze ook weer gaan. Ieder zijn eigen Camino.