Dag 49. 5-6. Le Puy-en-Velay.

Vandaag de toerist uitgehangen. Toch klopt dat niet helemaal, als pelgrim ben je geen toerist, je bent op weg naar, je volgt je Camino en alles wat op je pad komt met vandaag Le Puy-en-Velay. Het is een stadje van onvoorstelbare schoonheid. Echt groot is het niet, toch is er geen tweede in zijn soort. Roches Saint Michel d´Aiguilhe, onvoorstelbaar, in de 10e eeuw gebouwde kerk bovenop een steile rotspiek van naar schatting 150 meter hoog. Dan hoog op de tweede steile piek de Notre-Dame met het keentje Jezus op haar arm, de Kathedraal van de Notre Dame en nog veel meer. Als je in geschiedenis en religie geïnteresseerd bent of je algemene ontwikkeling de ruimte wilt geven dan is Le Puy-en-Velay een echte aanrader om te bezoeken. In deze stad komen tevens drie pelgrimsroutes bij elkaar om vervolgens in een zuid en een westwaartse route naar Santiago te vertrekken. Hierdoor is het ook druk op dit pelgrimsonderkomen, ik zie de bui al hangen, morgenvroeg 50 trappelende nieuwe pelgrims die hier hun Camino voor kortere tijd of tot in Santiago beginnen. De meeste zullen na een week of twee a drie al huiswaarts gekeerd zijn, tenminste dat verneem ik van hun als ze mij hun verhaal vertellen. Ik hou mijn Camino dan het liefst op de achtergrond, vind het niet van toegevoegde waarde om te vertellen dat ik in Nederland ben begonnen. Voor mij loopt iedereen zijn eigen Camino op de manier zoals hij of zij dat zelf voor ogen heeft. Wat ik wel wil is morgenvroeg voor de menigte op de route zijn. De meeste zullen onvoldoende getraind zijn en een rugzak meeslepen dat ze niet gewend zijn, mij aanspreken en een uitslover vinden als ik hun zo nodig moet inhalen, ik snap die gedachte dan ook nog. Ik wil het morgenvroeg zoveel als mogelijk voor zijn, een grotere etappe afleggen dan de meeste doen om zo snel als mogelijk in mijn eigen comfortzone te zitten. Niet dat ik me erger op die massa maar ik sta er niet op te wachten. We zullen zien of het me lukt.