Dag 47. 3-6. Jeuanzecq - Le Cros 33 km.

3 juni 2018 - Le Cros, Frankrijk

https://www.relive.cc/view/1617338188

Gisteren was er geen slaapplaats meer te vinden in Pontempeyrat vandaar dat we met al het geluk een dorp eerder in Jeuanzecq blij waren met een B&B. Je betaald dan wel meer maar hebt weer een dak boven je hooft. Helaas was het bed maar 1,90 meter met voor en achter een opstaande houten plank. Als je gewend bent om op je rug te slapen in plaats van opgevouwen op één zijde slaapt dat toch niet zo lekker. Het eten was daarentegen weer heerlijk, ik kreeg het zelfs niet op en dat is een nieuwe ervaring in Frankrijk. Eenmaal aan de wandel en nu wel in Pontempeyrat gearriveerd, bij de boulangerie een heerlijk broodje voor onderweg laten maken. De vrouw zet al haar liefde in bij de bereiding, snijd van een grote gerookte ham royale lappen prachtig vlees, neemt voor beide broodjes een kaasje en begint het stokbrood te beleggen. Het is een feest voor het oog om haar met zoveel toewijding aan het werk te zien (filmpje). We vervolgen de route, verlopen ons een straatje, lopen over een stuk oud spoor dat geschiedenis lijkt te zijn, zien op het spoorviaductje waar we op moeten zien te klouteren een medepelgrim (pas de 4e die ik vanaf thuis tegenkom), Stephan roept nog iets naar hem maar hij reageert niet en zien hem niet meer terug als we ook op het spoorviaductje gearriveerd zijn. Zo’n tien kilometer verder, bij aankomst in het dorp Chomelix waar we een pilsje willen drinken en de broodjes willen nuttigen zie ik de medepelgrim op een bankje zitten. Stephan loopt zo’n 100 meter voor mij en heeft hem niet gezien. De pelgrim ziet mij wel en we spreken elkaar even, hij komt uit Dijon en loopt ook onafgebroken naar Santiago. In het dorp lopen we even het kerkje in en uit, vinden juist op het moment dat de enige bui van vandaag losbarst een kroeg die open is. We zitten in de kroegtuin op het overdekt terras, hebben het pilsje, zijn aan het broodje bezig en de medepelgrim komt met een Frans mini kopje koffie de kroegtuin ingelopen, puur toevallig want je ziet het vanaf de weg niet liggen en we hebben geen paard of auto voor de deur staan. Nicolas, een goede gast, heeft zijn werk in de opsporingsdienst opgezegd en heeft nu eerst zijn Camino op de planning staan voordat hij aan een nieuwe uitdaging wil beginnen die hij nu nog niet heeft. Een kilometer voor Le Cros blijft hij op het bospaadje naast een heerlijk krabbelend beekje staan. Dit is de plek om mijn tent op te zetten zegt hij en zo zal het ook wel gaan plaatsvinden. Wij arriveren na een kilometer in Le Cros bij een gesloten Gite, zijn er op goed geluk heengelopen na drie maal op de telefoon ingesproken te hebben. Willen na weer een telefoontje opzoek gaan naar een mogelijk ander adres op een aantal kilometer lopen en Martine, de eigenaar van de gite komt net de binnenplaats opgereden. Vrolijke vrouw, alles meteen geregeld en klaar is Kees. Zo zie je maar, je moet je vooral niet druk maken en ook vandaag komt alles weer goed.

Foto’s

4 Reacties

  1. Chantal:
    4 juni 2018
    Bonjour Twan, tu avances vite et cela ne t'empêche pas de profiter des belles choses que tu rencontres. Je suis contente que tu aies vu Nicolas et ainsi me donner de ses bonnes nouvelles. Il s'était arrêté chez moi et c'était une belle rencontre aussi. Il soigne c'est un guérisseur. Il aurait pu donner un soin a stephan . Bon chemin mon ami c'est un vrai bonheur de te suivre Merci beaucoup
  2. Irma Snijders:
    4 juni 2018
    Zo wat weer een leuk verhaal...
    En natuurlijk de schitterende kiekjes erbij..
    Ik wist niet dat Frankrijk zo mooi was...Heb eigenlijk altijd een heel ander beeld voor ogen...
    Groetjes en veel loop plezier..
  3. Sjo Vroemen:
    4 juni 2018
    In het begin lezend dacht ik: Twan die medepelgrim is misschien doof en hij hoort je niet.Dat bleek niet het geval.
    Schitterende foto`s die neemt in een prachtige omgeveing..
    Groetjes
  4. Maria Hodzelmans:
    4 juni 2018
    Wauw, Twan een slangearend. Prachtige foto en zo dichtbij.