Dag 2. 19-4. Thorn - Spaubeek. 34 km.
19 april 2018 - Spaubeek, Nederland
https://www.relive.cc/view/1518901555
Ik start vandaag meteen met een nieuwe rubriek, namelijk: Pelgrimeer of Pelgrimeer ik niet. Les 1: Hoe vroeg je ook opstaat, start ook vroeg met je camino. Het is een geweldig ontbijt bij Jeanne in Thorn, ik wil mij niet haasten en er valt genoeg te bespreken. Toen Jeanne naar haar werk moest maar nog niet wilde was het bijna 11 uur, ik had daar geen idee van. Boeltje inpakken en bij de pastorie om de hoek een stempel halen voor in mijn Credential dacht ik. Pastoor niet thuis, bij de overburen stond de deur open en heb daar toch mijn herinnering aan Thorn ontvangen. Vanuit Thorn naar het Belgische Kessenich via de pelgrimsroute, alternatief langs de grindgaten naar Geistingen, Ophoven en via het mooie Aldeneik in Maaseik aangekomen, 11 km op de teller. Hier op een terras met schaduw aan de blog van gisteren gewerkt. Midden op deze dag is het ook beter om niet te lang in de brandende zon bij 28 graden te lopen. Vervolgens vertrek ik en zie dat het al 4 uur is geweest. Da’s achteraf toch wat laat om voor zonsondergang Spaubeek te halen, flink doorlopen dus. Na 300 meter wordt ik bij de voet van de Maasbrug door twee motorrijders op een Ducati staande gehouden, het zijn Wim en Annette Hermans, vrienden van mij, tevens tuinder en hebben dit jaar de beste oranje paprika’s van de wereld. Voor mij blijft het gissen, waarom kom ik hun hier tegen? Drie opties, 1: Wim en Annette hebben de gehele dag in deze buurt rondgereden om mij te ontmoeten, ze kennen de weg, hebben hier ook het Pieterpad gelopen. 2: Wim heeft een zendertje in mijn rugzak geplaatst, is na zijn werk overhaast naar Maaseik gereden, of toch optie 3. Hoe dan ook, wie hun kent weet dat je normaal een terrasje met hun gaat pikken, dat is nu niet meer mogelijk.
Ik vervolg mijn camino, bovenop de brug ben ik getuige van een mooi stuk wederzijdse Limburgse vriendschap (foto), vervolg mijn route door het smalste stukje Nederland dat er is. Het is nog steeds erg dorstig weer. Bij aankomst aan de rand van Geleen (Einighausen) is mijn camelbag en waterfles al lang leeg en trakteer ik mezelf bij de ijsboer op de hoek op het grootst mogelijke Italiaans ijs dat ze hebben. Je hebt dit niet in vijf minuten op, het begint van alle kanten te lekken, ziederen en te plakken, er is geen houden aan, hoe hou ik mezelf schoon?? Normaal stop je die kleren in de was en klaar is Kees, nu is dat wat anders, het plakt van alle kanten en het zal een handwasje worden vanavond.
Nog net in de schemering arriveer ik bij Harry en Sonja in Spaubeek, snakkend naar wat vocht begin ik aan een heerlijk koud biertje, het zal niet de laatste zijn.
Blijf dit doen, ik geniet op deze wijze met je mee..
Enne, hoop dat je vanochtend eerder vertrokken bent..!
Succes makker..
Erg lleuk je verslagen te lezen en op deze manier jouw trip te volgen. Heel veel succes en ook vooral plezier!
Groet, Erik en Marieke
Ben je heel dicht bij mijn hometown geweest en bij mijn lieve pap, zussen en broer..die in Thorn en Wessem leven..
Vol aan het genieten van je tocht, zie ik alweer op die mooie foto's van je. Succes met je tocht. We blijven je volgen! Super leuk. Groetjes.
Succes
En ik denk dat Toeval niet bestaat😜
En jij daarom Wim trof! Erg tof.
Leuk je te volgen
En respect voor je!!
Toi toi😘
Solo, maar niet eenzaam door ontelbare ontmoetingen.
Je voeten zijn je vrienden; zij knappen het vuile werk op over asfaltwegen, landwegen, bos- en bergpaden.
Wat je dagelijks achterlaat neem je mee ....
Geniet van het mooie en sterkte als het eens tegenzit.
Bernadette en Joop.
Je geniet er mooi van wij ook