Dag 12. 29-4. Echternach - Trierweiler (Trier). 20km. Duitsland.

29 april 2018 - Aach, Duitsland

https://www.relive.cc/view/1539304713

Slapen in een blokhutje in Kautenbach, elektrische verwarming aan,  slaapzak in en geen mens die mij heeft horen snurken. Zeker weten dat ik bomen heb omgezaagd, misschien wel een heel bos. Ontbijt in de tent is geweldig, zeker als je zelf geen kinderen hebt en bij je vrienden met kleine kinderen kunt mee-eten. Geleerd hoe je een wedstrijdje met gekookte eitjes kunt doen, Pim is de kampioen. Groepsfoto gemaakt en op naar Echternach, dit maal met de auto. Op het pleintje waar Roger mij vrijdag heeft opgehaald wordt ik weer vrijgelaten door mijn vrienden. Het middaguur heeft zojuist geslagen, tijd voor koffie is er niet, op naar Trier. Ik wordt deze Camino voor het eerst nat van de regen, het is gelukkig maar een buitje, het is niet koud en binnen een kwartiertje zijn mijn kleren weer droog. Ik had ook verzuimd om bij het inpakken van deze rugzak om op inspectie uit te gaan waar de regenhoes van de rugzak zit. Toen mijn ouders vrijdag naar Luxemburg zijn gegaan hebben ze een tweede rugzak die ik thuis met reserve onderdelen heb klaargelegd meegenomen. Ik heb uiteindelijk besloten om mijn 75 liter rugzak in te ruilen tegen de 50 liter rugzak waar het reservespul in zat. Heb enkele kleine dingetjes mee naar huis laten gaan en de ruimte in de 50 liter rugzak is nu voldoende. Het heeft elke ochtend iets meer organisatie nodig tijdens het inpakken maar het loopt wel comfortabeler. De rugzak zelf is ook een stuk lichter, dat hoef je niet meer mee te sjouwen. Ik heb nu wel een probleempje, mijn Credential is nu al retour naar huis, een vergissing, die komt binnenkort wel weer bij mij terecht. Tot aan de grensovergang is het een kilometer of tien, loop over de grensbrug en zie naast mij in de plantenbak aan de brugleuning een eend broeden, da’s lef hebben. De eend blijft kalm en ik zorg ervoor dat ze niet te zeer gestoord wordt zodat ze niet hoeft weg te vliegen. Ik vraag me nu wel af of de kuikens een Duits of Luxemburgs paspoort krijgen, en wat dacht je van de kinderbijslag en het pensioen, die regelingen zijn in Luxemburg nog niet zo gek. Hoe dan ook, de kuikentjes moeten van de brugleuning af springen. Zwemmen kunnen ze bij de geboorte maar kiezen ze voor het wegdek dan wordt het rennen en fladderen om in het water terecht te komen, zo niet wordt het meteen een plat kuikentje. Ik zal er in elk geval geen getuige van zijn. Eenmaal in Duitsland doe ik wat je in Duitsland goed kunt doen, schnitzels eten. Met een beetje hulp lukt het ook om een overnachtingsadres in Trier geregeld te krijgen. Met de rugzak op vertrek ik en stel mijn navigatie in op het slaapadres, nog 21 km, het adres is 7 km verder dan het centrum van Trier. Oké, dat zijn er dus nog 21, ik ga ervoor. Eenmaal in het woud is het flink klimmen, geen probleem als je er maar niet als een gek ertegenaan gaat omdat je niet weet hoelang de flinke klim aanhoud. Uiteindelijk zijn het 200 meter in de eerste kilometer, niks mis mee. Wel mis is dat de navigatie een paadje kent dat ik niet kan traceren. Het is niet te vinden dus doorlopen of 200 meter dalen. Ik besluit door te lopen, dit wordt beloond met een nieuwe berekening van mijn navigatie, er komen 3 extra kilometers bij. Geen punt als dit vroeg op de dag gebeurt en je vroeg bent gaan lopen, beide niet het geval. Toevallig kom ik bij een hotel uit aan de rand van een drukke weg, er is nog een kamer vrij. Ik besluit om de eerder geboekte kamer af te bellen en ik wordt zeer vriendelijk bedankt. Trier kan tot morgen wachten.

Foto’s

6 Reacties

  1. Inge frencken:
    29 april 2018
    Shaun het schaap tegen gekomen zie ik! Maar goed dat je niet vanavond hier bent, het komt met bakken uit de hemel vallen.
    succes verder en we blijven volgen....
  2. P.stikkelbroeck:
    30 april 2018
    Hoi Twan, ik volg elke dag even jou pad. Je schrijft het erg leuk. We hebben nu vakantie en zitten in Kroatië dus heb tijd genoeg om je verhaal te volgen. Succes en groetjes uit Krk
  3. Sjo Vroemen:
    30 april 2018
    Na regen komt zonneschijn.
    In blokhut slapen is niks mis mee, zo te zien.
    Laatste foto toont aan dat een biertje er ook op zijn plaats is na 20 kilometer. Proost.
    Groetjes en succes verder
  4. Ricardo Azevedo:
    30 april 2018
    good week twan
  5. Anne:
    30 april 2018
    Doe mijn landgenoten maar de groeten, Twan 😊 veel plezier daar!
  6. Leen Peeters:
    30 april 2018
    Sjoene foto's,Twan met sjoene verhalen,wasse elke daag met maks,fijn Um te lezen.