Dag 3. 20-4. Spaubeek - Houthem/Valkenburg 12 km.

20 april 2018 - Houthem, Nederland

Ik sta op en weet niet goed hoe ik de dag zal invullen. Heb eerder deze week een reservering gemaakt bij de Refugio van St Gerlach te Houthum, afzeggen en verder lopen of toch mijn afspraak nakomen en er een rustig dagje van maken. Uiteindelijk besluit ik voor het laatste, ik hoef er uiteindelijk geen race van te maken. Sonja heeft een geweldig ontbijt gemaakt. Stipt op de afgesproken tijd staat mijn gekookt eitje met half zachte dooier onder een geel gebreid warmhoudkuikentje, broodjes lekker warm en geelbruin afgebakken, jus-de-oranje, kopje koffie en beleg in overvloed. Sonja scoort een dikke 10.

Eenmaal aan de wandel kom ik meteen in een andere wereld terecht, gisteren tot Geleen was het relatief vlak met de heuveltjes van Swiekhuizen en Spaubeek aan de horizon. Nu loop ik nog geen driehonderd meter en mijn mond valt open van de schoonheid, de eerste holle weg van deze dag is een feit. Ik vind het jammer dat de foto’s die ik neem niet hetzelfde kunnen weergeven dan hoe ik het zie, van een IPhone mag ik dit ook niet verwachten. In Schimmert, midden in de bossen sta ik ineens oog in oog met het graf van Napoleon, zijn vrouw en twee dochters, ik kon er niets anders uit opmaken dus dat moet hem wel zijn geweest. Nu snap ik het verhaal van Elba niet meer.

Al slenterend kom ik in Houthem bij St-Gerlach aan, er staat een lunch voor Tenclub Venlo klaar, ik ben duidelijk niet welkom gezien mijn slecht opgevolgde kledingadvies, erg vind ik het niet. In de tuin sta ik te kijken bij het monumentje dat getuigd van het verdrag van Maastricht dat dus niet in Maastricht gesloten is, de naam Duisenberg staat er nog op. Enthousiast komt Alfons Philippi naar mij toegesneld op zijn scootmobiel, we gaan samen op de foto. Ik kom alles te weten over de geschiedenis van dit landgoed, rijke nonnen uit Italië zijn er zo’n 200 jaar geleden naartoe verdreven, tevens met hun tuinman. Je snapt het al, Alfons is een afstammeling van de tuinman met een echte Griekse naam, daar zit ook een heel verhaal achter. Hoe dan ook, we hebben ons kostelijk geamuseerd en Alfons, als iets niet kopt of er zijn aanvullingen nodig dan graag een reactie op mijn blog. 

Vanuit de refugio krijg ik een soepje aangeboden bij terstaurant Burgemeester Quicx op de hoek van het landgoed. Het is een mosterdmaaltijdsoep, heerlijk maar vooral prachtig zo op het terras tussen gele kalkstenen met vakwerk muren, je weet wel die houten balken in de gevels in Zuid Limburg. De rest van de dag maak ik nog een mooie wandeling in het Geuldal en ben ik te vinden in Valkenburg, heb me net kunnen bedwingen om niet bij de Valkenier naar binnen te gaan.

Foto’s

3 Reacties

  1. Alfons philippi:
    22 april 2018
    Leuke foto! Twan goeie verdere reis en misschien tot ziens!! Ik heb ook enkele foto’s waar moet ik die sturen mailadres? Groetend Alfons
  2. Remco van Nieuwenborg:
    22 april 2018
    Hey Twan, weer een vermakelijk stukje om te lezen! Je bent toch wel nog even bij de Texas Bar aan geweest mag ik hopen :)
    Goed bezig kerel, zet hem op voor de komende dagen!!
  3. Marjolin Goutier:
    23 april 2018
    Ha Twan,
    Leuk om je verhalen te lezen! En mooie foto's. Succes!